Posted by Ukrayna’dan kendi imkanları ile ayrılmaya çalışan Türk vatandaşları Polonya sınırında mahsur kaldı. Sınırı geçmelerine izin verilmediğini aktaran Metecan Çarklı, “Sınırı geçeceğimize dair bir bilgi yok. İşin en kötü tarafı, Türk yetkililer bize ‘İlgileniyoruz, merak etmeyin’ bile demiyor” dedi.
Sercan MERİÇ
Ukrayna’da mahsur kalan Türk vatandaşları, Dışişleri Bakanlığı’na yardım çağrısında bulunmaya devam ediyor.
Savaşın başlamasından önce tahliyesi gerçekleştirilmeyen binlerce Türk vatandaşı kendi imkânları ile Ukrayna’yı terk etmeye çalışıyor. O isimlerden birisi de 6 ay önce çalışmak için ülkeye gelen Metecan Çarklı.
Lviv’de yaşayan Çarklı, kendi imkânları ile Polonya sınırına ulaştı. Ancak sınırı geçmesine izin verilmiyor. Yaklaşık 70 Türk vatandaşı ile birlikte sınırda beklediklerini anlatan Çarklı, “Cuma günü öğlen 14:00 itibarıyla Lviv’den yola çıktık. Kiev’e 80 kilometre mesafedeki sınır kapısına vardık. 48 saattir dışarıdayız. Hiçbir şekilde Polonya sınırına geçmemize izin verilmiyor. Şu an sadece çocuklu ailelerin kimliklerine bakılmadan geçilmesine izin veriliyor. Onun dışında hiçbir milletten yaya olarak geçişe müsaade yok” dedi.
Sınır kapısının bitişiğinde bir binaya sığındıklarını ifade eden Çarklı, “Geceyi burada geçirdik. Isıtma ve su yok. Ayrı bir binada tuvalet var ama ondan bile para alıyorlar. Yemek imkânımız çok kısıtlı. Para karşılığı hizmet veren bir aile var. Sabah yumurta, ekmek yedik. Akşam yemeği var mı bilmiyoruz. Çevrede yemek alabileceğimiz yerler sınırlı. Büfelerde raflar boş” diye konuştu.
YETKİLİLERDEN CEVAP YOK
Büyükelçiliğin acil durum Whatsapp hattından kendilerine hiçbir yetkilinin cevap vermediğini aktaran Çarklı, “Biz bireysel tahliye talebi oluşturduğumuz andan itibaren hiçbir şekilde cevap vermediler. Az önce arkadaşım Kiev büyükelçiliğinden bir yetkiliyle görüşürken, bize telefonda şu söylendi: ‘Biz sadece Lviv’de olanlara yardım etmek için çalışıyoruz. Siz sınırdaysanız, size kolay gelsin.’ Hiçbir şekilde ne zaman sınırı geçeceğimize dair bir bilgi yok. İşin en kötü tarafı, Türk yetkililer bize ‘İlgileniyoruz, merak etmeyin’ bile demiyor. Kendi imkânlarımızla bir şeyler yapmaya çalışıyoruz. Burada 70 kadar Türk var. Uyandığımızdan beri tek yapmaya çalıştığımız şey sesimizi duyurmaya çalışmak. Kişisel çevremizden başka durumumuzu bilen kimse yok. Ben yaklaşık 6 aydır buradayım. Çalışmaya geldim. Çalışma ve oturma iznim var. Savaşın başlamasından kısa bir süre önce konsolosluktan, büyükelçilikten vatandaşların arandığına dair bilgiler aldık ancak beni kimse aramadı. Bir büyükelçilik, vatandaşını savaş bölgesinden uzaklaştırmak istiyorsa, sadece telefon yoluyla mı bunu yapabilir? Benim bütün bilgilerim konsoloslukta var. Bir şekilde ulaşabilirlerdi” açıklamasını yaptı.